ඔරලෝසුව
මොරදෙන කොට
මම හිටියේ
තද නින්දක
සුව සිහිනෙක,
නුඹ අත ගෙන
තරු විසිරුණ
මල් ලැහැබක.
ඇස් අරින්නේ කොහොමද?
හීනයේ ඉතිරි භාගය
නොදැක මම...
ආදරයේ
පරක් තෙරක් දන්නේ නැති
අංශබාර
ආලවකය!
රතු ඉර ගැහුවේ
ඇයි මට
පැය බාගෙට?
තුසිත් රවීන්ද්ර අබේනායක
190110
Saturday, 6 March 2010
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
kaaaalekin . . . niyamai machan . . .. maxa . . .
ReplyDelete